Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σιρμίου

Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος θεωρεῖται ὅτι ἦταν σλαβικῆς καταγωγῆς. Νυμφεύθηκε καὶ ἀπέκτησε τέκνα, πρὸ τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας του. Ἀργότερα ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Σιρμίου καὶ κήρυττε μὲ παρρησία τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Συνελήφθη κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανιοῦ (286 – 305 μ.Χ.) καὶ τοῦ ἄρχοντα Πρόβου, ὁ ὁποῖος τὸν βασάνισε ἀλύπητα. Κατὰ τὶς στιγμὲς τοῦ φρικτοῦ μαρτυρίου του οἱ δικοί του, ποὺ βρίσκονταν γύρω του, ἔκλαιγαν καὶ τὸν παρακαλοῦσαν νὰ λυπηθεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἀλλὰ ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος ἀγαποῦσε τὸν Κύριο μὲ ὅλη του τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιὰ καὶ τὴν διάνοια περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὰ πλούτη τοῦ κόσμου. Γνώριζε ὅτι «ὁ θυσιάζων θεοῖς θανάτῳ ἐξολοθρευθήσεται, πλὴν Κυρίῳ μόνῳ». Ὁ ἡγεμόνας Πρόβος δοκίμασε νὰ τὸν κλονίσει, λέγοντάς του νὰ σκεφθεῖ τὴν οἰκογένειά του. Ἀλλὰ ὁ Ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ ἀπάντησε: «Τὰ παιδιά μου ἔχουν τὸν ἴδιο Θεὸ Πατέρα, τὸν Ὁποῖο ἔχω καὶ ἐγώ, καὶ Αὐτὸς μπορεῖ νὰ τὰ σώσει. Τώρα ἐσὺ κάνε αὐτὸ ποὺ διατάχθηκες». Ταραγμένος ὁ Πρόβος ἐπέμενε καὶ πάλι. Ὁ Ἅγιος, ὅμως, τοῦ εἶπε νὰ κάνει ὅτι θέλει.

Στοὺς λόγους αὐτοὺς ὁ ἡγεμόνας ἐξοργίσθηκε. Δὲν μπόρεσε νὰ κρατηθεῖ. Ἔτσι διέταξε νὰ ἀποκεφαλίσουν τὸν Ἅγιο Εἰρηναῖο καὶ νὰ ρίξουν τὸ ἱερὸ λείψανό του στὸν ποταμὸ Σαῦο. Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος δέχθηκε μὲ χαρὰ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο προσευχόμενος καὶ λέγοντας: «Σὲ εὐχαριστῶ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ μου, διότι μέσα ἀπὸ διάφορες τιμωρίες καὶ βάσανα, μοῦ ἔδωσες τὴν δύναμη τῆς ὁμολογίας καὶ μὲ ἀξίωσες νὰ κληρονομήσω τὴν Βασιλεία Σου. Σὲ παρακαλῶ, Κύριε, κάνε νὰ ἀνοίξουν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἀγαθοὶ Ἄγγελοι νὰ ἔρθουν νὰ παραλάβουν τὴν ψυχὴ τοῦ δούλου Σου Εἰρηναίου».
Ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει, ἐπίσης, τὴν μνήμη αὐτοῦ στὶς 23 Αὐγούστου καὶ στὶς 6 Ἀπριλίου (Ρουμανικὴ Ἐκκλησία).