Άγιος Δημήτριος ο Μοσχοβίτης, ο Θαυματουργός

Ο Άγιος Δημήτριος (Ιβάνοβιτς) γεννήθηκε στη Μόσχα το 1581 μ.Χ. Ήταν υιός του τσάρου Ιβάν Δ' του Τρομερού από τον έβδομο γάμο του, και αποδόθηκε σε αυτόν ο τίτλος του «τσάρεβιτς», δηλαδή του διαδόχου του θρόνου, καθ' όσον υπήρχε φόβος μην πεθάνει άτεκνος ο πρεσβύτερος αδελφός αυτού, Θεόδωρος. Αυτός, αφού ανήλθε στον θρόνο, άφησε όλη την εξουσία στο γυναικαδελφό του Βορίς Γκουτουνώφ, ο οποίος, φιλοδοξώντας την κατάληψη του θρόνου, αποφάσισε να απαλλαγεί από τον Δημήτριο. Περιόρισε, λοιπόν, το νεαρό τσάρο στο Ούγκλιχ μαζί με την μητέρα του Μαρία Θεοδώροβνα.

Ο νεαρός Δημήτριος είχε εμπνεύσει στους Ρώσους μεγάλες ελπίδες, οι οποίες χάθηκαν από τον αιφνίδιο θάνατό του. Ο θάνατός του, το 1591 μ.Χ., παρέμεινε μυστηριώδης, μεταξύ δε των ιστορικών υπάρχουν διαφωνίες, εάν επήλθε τυχαία ή κατόπιν εγκλήματος. Η ιστορία όμως στιγμάτισε ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του, τον Γκουτουνώφ.

Στις 3 Ιουνίου 1606 μ.Χ., τα λείψανά του, που είχαν μεταφερθεί στην Μόσχα για να αποκαλύψουν την άπατη του ψευδο-Δημητρίου, βρέθηκαν άφθορα και επιτέλεσαν πολλά θαύματα, ιδιαίτερα στην ίαση παιδιών.

Η Εκκλησία εορτάζει την μετακομιδή των ιερών λειψάνων αυτού στις 3 Ιουνίου.