Όσιος Κασσιανός ο εν τη Γλυφία, παρά της κώμης Αλέκτορα εσκήσας

Για τον Όσιο αυτόν αναφέρει ο Κύπριος ιστορικός του 15ού αιώνα μ.Χ. Λεόντιος Μαχαιράς στο Χρονικό του: «Κοντά στην Αλέκτορα, σ΄ένα μέρος που λέγεται Γλυφία, υπάρχει το μνήμα του Αγίου Κασσιανού καθώς και το λείψανό του και εορτάζεται στις 16 του Σεμτέμβρη».

Τρία περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά του χωριού Αλέκτορα, (χωριό το οποίο βρίσκεται στο μέσο των επαρχιών Λεμεσού και Πάφου) και συγκεκριμένα στα όρια των χωριών Αρχιμανδρίτας- Πλατανίσκιας- Αλέκτορας, βρίσκεται μια ήσυχη περιοχή, που λεγόταν Γλυφία. Πάνω σ΄ένα λόφο αυτής της περιοχής βρίσκονται τα ερείπια της εκκλησίας του Οσίου Κασσιανού, καθώς και η σπηλιά που ασκήτεψε, στο βόρειο τοίχο της εκκλησίας. Μέσα στην εκκλησία περικλειόταν και η σπηλιά με μικρή πύλη που οδηγούσε σ΄αυτήν. Μέσα στην σπηλιά που φαίνεται μαυρισμένη από τα πολλά κεριά που άναβαν οι πιστοί προς τιμήν του Αγίου τον παλαιό καιρό, βρίσκεται και ένα κοίλωμα στα αριστερά της σπηλιάς χαμηλά που περιτειχίζεται με γύψο, όπως το έφτιαξαν παλαιοί χριστιανοί και φαίνεται μέχρι σήμερα, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν η λειψανοθήκη των οστών του Αγίου.

Ο μικρός αυτός ναός, ήταν αγιογραφημένος, όπως αποδεικνύεται από ίχνη τοιχογραφιών που φαίνονται στα αριστερά της κόγχης του ιερού βήματος. Ο Όσιος Κασσιανός πρέπει να ήταν θαυματουργός, γιατί υπήρχε και το λείψανό του, το σώμα του ολόκληρο, όπως αναφέρει ο Μαχαιράς, αλλά και στον ναό του πιθανόν να υπήρχαν (δυστυχώς δεν διεσώθησαν) παραστάσεις με αγιογραφίες από την ζωή και τα θαύματα του.

Περί τα τετρακόσια μέτρα νοτιοανατολικά από το ασκητήριο του, υπάρχει πηγάδι. Το πηγάδι αυτό ύστερα ανοίχθηκε, όπως αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής, ενώ τον καιρό του Αγίου υπήρχε το νερό επιφανειακά και διασώζεται το πετρόκτιστο αυλάκι που οδηγούσε το νερό που προμηθευόταν ο Όσιος, πιο κοντά στο ασκητήριο του παραπλεύρως στα νότια του λοφίσκου. Το νερό αυτό μετά την κοίμηση του Αγίου οπωσδήποτε θα εθεωρείτο αγίασμα από τους πιστούς, που κατέφθαναν για να προσκυνήσουν το λείψανό του.