U martirizuan në kohën e perandorit Sevir II (222-225). Theodhota (greqisht do të thotë: e dhënë nga Perëndia), e cila ishte bijë e një familjeje të shquar aristokrate të Pontit (në veri të Azisë së Vogël), u tërhoq në një vend të veçuar për t’u ushtruar (asketuar), sepse dëshironte një jetë të lartë shpirtërore.
Por, u mor vesh se ajo ishte e krishterë dhe u kap nga sundimtari i Kapadhokisë. Nuk u tërhoq për asnjë çast nga besimi i saj, ndaj pësoi tortura. Atë e varën, ia çanë mishrat dhe e futën në furrë të ndezur, por mbeti e pacënuar nga flakët me ndihmën e Perëndisë.
Atëherë tirani e çoi në Bizant (qyteze, ku me pas u ngrit Konstandinopoja) e më pas në Angira (sot Ankara). Atje prifti Sokrat (greqisht do të thotë: me fuqi ose pushtet të plotë), i cili ishte i respektuar nga të krishterët për besimin dhe punën e tij të zjarrtë, u fut i vendosur në një panair të madh pagan dhe rrëzoi altarin me flijimet! E pagoi guximin e tij të befasishëm me prerjen e kokës.
Fund të njëllojtë pati edhe shenjtorja, meqë nuk u bind, që t’u bënte fli idhujve dhe të respektonte perënditë pagane. Ndoshta është e njëjtë me martiren Theodhota, që kremtohet më 17 shtator.
Mbrapa
