Në rininë e tij Evmeni iu përkushtua plotësisht asketizmit të fortë dhe jetës së ashpër, shoqëruar nga një përulësi e jashtëzakonshme. Fytyra e tij lahej vazhdimisht nga lotët dhe askush nuk e pa kurrë të dënojë të afërmin e tij ose të pranojë të dëgjojë ata që flisnin keq për të tjerët. Ai arriti një virtyt të madh dhe banorët e qytetit të Gortinës e detyruan të bëhet episkop i tyre. Si instrument i ëmbël i Shpirtit të Shenjtë, ai e kreu këtë detyrë me urtësi të madhe dhe bëri shumë mrekulli me anë të lutjeve.
