Shën Jakovi, ky atlet i lavdishëm i Krishtit, vinte nga një familje e pasur fisnike nga Bethlapadi, pranë Suzës në Persi. Ishte i afërm me mbretin Jezdgerd I(399-425), i cili i dha shumë ndere e privilegje. Ishte rritur e edukuar në besimin e krishterë nga prindërit, por, i rrethuar nga privilegjet e funksionit të tij pranë mbretit, mohoi Krishtin dhe u dha pas idhujtarëve. Kur e morën vesh këtë gjë nëna dhe motra e tij, i dërguan një letër ku i shkruanin se, nëse vazhdonte t’u flijonte idhujve, nuk do të kishte më lidhje me to.
Pas kësaj Jakovi erdhi në vete, kuptoi gabimin që kishte bërë dhe, i penduar, dëshiroi të bëhej nxënës i Krishtit, i Cili vdiq për mëkatet tona. Shpirti iu prek kaq thellë, sa dëshiroi të martirizohej për Të.
Mbreti, kur pa sjelljen e Jakovit, u zemërua pa masë me të. Menjëherë ia hoqi nderet e pushtetet që i kishte dhënë dhe e dorëzoi te xhelatët për ta torturuar. E shtrinë përdhe e ia prenë trupin copa-copa, duke filluar me duart e këmbët. Në agoni, shenjti thirri në ndihmë Krishtin. Si mori fuqi, më në fund e dorëzoi shpirtin te Zoti, duke fituar kështu jo vetëm faljen e mëkatit që kishte bërë, por edhe kurorën e martirit të Krishtit.
Mbrapa
